Ullathu kondu Onam pole – an age old saying reminding us that no matter what, we Malayalees celebrate Onam with as much or as little as we have. This year’s Onam has taken this thought to new heights with COVID taking the sheen out of Onam. For many, the high voltage festival of pookalam, puli kali, boat race, kasavu dresses and yummilicious sadya has been reduced to an indoor game. But COVID has not been able to dent the malayalee spirit. This keeps us ticking and kicking. Most of us may have a story of loss or agony to share but we are ready to welcome our erstwhile ruler KING MAHABALI
– Nithya Rajagopalan
ഓണ സദ്യ
തുമ്പ മലരിന്റെ ചന്തമുണർത്തുന്ന
ചൂടുള്ള കുത്തരി ചോറിൽ
അൻപോടെ അമ്മ വിളമ്പി, നറുമണം
എങ്ങും പരത്തും നറുനെയ്!
പൂക്കളത്തോളം മനോഹരം തന്നെ
തൂശനിലയിലെ വട്ടം
ഒക്കെ കഴിച്ചിട്ടുവേണം സുഖമായി
ഉച്ച മയക്കത്തിലാഴാൻ!
എത്രയോ കാലമായ് ഉള്ളിലൊതുക്കിയ
മോഹമാണീ ഓണ സദ്യ!
“ഇത്രയുമായാൽ ഇനിതുടങ്ങാം”, എന്ന്
മുത്തശ്ശി മെല്ലെപറഞ്ഞു
പച്ചടി, കിച്ചടി, കാളനവിയൽ, പിന്നെ
അച്ചാറുകൾ നാലു കൂട്ടം
കായ വറുത്തതും ശർക്കര ചേർത്തതും
ആകെയൊരാഘോഷമത്രെ!
നൂറ്റെട്ടുകൂട്ടം കറികൾക്ക് തുല്യമാം
ഇഞ്ചിക്കറി ചിരി തൂകി!
ഏറ്റവും വേഗത്തിലെല്ലാം കഴിക്കണം രണ്ടിനം
പായസമുണ്ട്‌ പിന്നാലേ!
അമ്മതൻ കൈപ്പുണ്യം തൊട്ടുണർത്തി,
നാവിലെന്നോ മറന്ന രുചികൾ!
എല്ലാം ഇവിടെ തൊടിയിലുണ്ടാക്കിയ
പച്ചക്കറികളാണത്രെ!
ഓർമ്മയിൽ പൂത്തുലഞ്ഞു, ബാല്യ-
കാലത്തെ ഓണ ഘോഷങ്ങൾ
കൂട്ടുകാരോടോത്തു ചെയ്ത കുസൃതികൾ,
ഏറെ രസിച്ച കളികൾ
‘ഇത്തിരിക്കൂടെകഴിക്കൂ!’, അമ്മ
വാത്സല്യമോടെപറഞ്ഞു
ഓർമ്മകൾക്കൊപ്പം മധുരമാം പായസം
ആസ്വദിച്ചേറെക്കഴിച്ചു!
മുറ്റത്തു കുട്ടികളോടിത്തിമിർക്കുന്നു,
പൊട്ടിച്ചിരികളുയർത്തി
മൂവാണ്ടൻ മാവിന്റെ കൊമ്പിലെയൂഞ്ഞാലിൽ
ആടി രസിക്കുവാൻ മോഹം!
കുട്ടികളെയുമവളെയും ഇക്കുറി
കൊണ്ടുവരാമായിരുന്നു
നാട്ടിലെ ഓണവും സദ്യയും കൂട്ടവും
ഒക്കെയുമിഷ്ടമായേനേ!
മാവിന്ചുവട്ടിലേക്കേറേയുത്സാഹത്തിൽ
ആടുവാനായ് ചെന്ന നേരം
കുട്ടികുസൃതികൾ, ആരോ ഒരാളെന്നെ
മെല്ലെപിറകോട്ടു തള്ളി
പിന്നെ അശരീരി പോലെയേതോ ശബ്ദ-
മെന്റെ ചെവിയിൽ പതിഞ്ഞു
‘വേഗമെഴുന്നേറ്റ് വന്നേ, നേര-
മെട്ടരയായീട്ടോ മാഷേ!’
‘ഓണമല്ലേ, നല്ല സദ്യ വേണം,
ഒട്ടൊക്കെ വാങ്ങിവരേണം’
ശ്രീമതി തട്ടിയുണർത്തിയതോ, സ്വപ്ന-
മായിരുന്നോ കണ്ടതെല്ലാം!
മാധുര്യമൂറുന്ന സ്വപ്ന ലഹരിയിൽ
ഓടിയൊളിക്കാൻ ശ്രമിക്കേ
ഓണമൊരുക്കുവാനുള്ള തിടുക്കത്തിൽ
വീണ്ടും അശരീരി വന്നു
‘ഫ്രോസൺ’ ആണെങ്കിലും, ചേന വേണം,
കൂട്ടുകറിക്കത് ‘മസ്റ്റാ’
സാമ്പാറി ‘നോഥന്റീസിറ്റി’ വരുത്തുവാൻ
വേണം മുരിങ്ങക്കയൊന്ന്
കേരളപപ്പടം ഇല്ലെങ്കിലോ, ലിജ്ജത്തി-
ലാകട്ടെ ഈവര്ഷമോണം
ഉപ്പുമാങ്ങ മറക്കേണ്ട, നാരങ്ങയച്ചാർ
കുറച്ചുണ്ട് ഫ്രിഡ്ജിൽ
പായസം ബുക്കുചെയ്യാൻ വൈകി അയ്യോ!
ഉണ്ടാക്കുവാനോ പ്രയാസം
പാലടയാണോ എളുപ്പം? എങ്കിൽ
പഞ്ചസാര മറക്കൊല്ലേ
ഉണ്ണിക്ക് സ്വാദോടെഉണ്ണാൻ ‘പാസ്ത’
വേണം, അതിനുള്ള ‘സോസും’
മോൾക്കിന്ന് ലഞ്ചിന്നൊരല്പം സ്വാദ്
കൂട്ടാൻ ഒരു പായ്ക്ക് ‘ലേയ്സും’
പൂക്കളും വേണം കുറച്ചു, നല്ല
പൂക്കളം മുൻപിലൊരുക്കാൻ
വാടാത്തതായാലെളുപ്പം പിന്നെ
‘ക്ലീനിങ്’ സൗകര്യമല്ലേ!
വേഗം പുറപ്പെടൂ, വൈകിപ്പോയാൽ
ഊണും അതുപോലെ വൈകും
പോയിവരുമ്പോഴേക്കും ‘ബ്രേക്ക്
ഫാസ്റ്റ്’ റെഡിയാക്കി വെക്കാം
ഏറെ തണുത്ത പാലിൽ കുതിർ-
ന്നാറിയ ‘കോൺ ഫ്ലെക്സി’നോർമ്മ
ഊഷ്മള സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം തല്ലി-
യോടിച്ചിതയ്യോ, എണീക്കാം!
ഇല്ലെങ്കിലോണവും പോകും, ഓർമയിൽ
ഒന്നും എഴുതി വെക്കാതെ!
‘ലിസ്റ്റ് റെഡിയാക്കി വെക്കൂ, ഉടൻ
ഫ്രഷായി ഞാനിതാ വന്നു’!
Onam Nostalgia
Smitha Nishant (lives in Worthington, OH with her family. She is a native of Trivandrum, India.)
Onam is one festival that I really look forward to every year. When I setup my calendar at the start of the year, it’s the date I mark down first even before I do birthdays and anniversaries. It’s the festival that I take great pride in as a Malayali as it celebrates equality, oneness, and prosperity for all.
Growing up, Onam holidays marked the end of first term at school and the dreaded Onappareeksha, and the start of a much anticipated 10-day long vacation where cousins and other family from far and near would get together at my maternal grand-mother’s (ammachy as I called her) house. Ammachy would stock up on banana chips, murukku, unniyappam, achappam, ariyunda – not just for the perpetually hungry grandkids but also to serve to the truck loads of relatives who would come visit around Onam time. My youngest uncle who was a college student at the time would put up swings for us and join us in the myriad of games we played. My mom and aunts would be busy in the kitchen with my ammachy while all of us kids would play in the grounds all day. Evenings were reserved for board games, 28, and carroms. The highlight of the avadhikkaalam was the delicious sadhyas ammachy, my aunts, and mom would prepare for Uthradam and Thiruonam, but as kids we were partial to the first Onasadhya as we would be served non-veg side dishes also, such as ammachy’s legendary mutton curry or fried chicken. She made the best tasting ada-pradhaman in the whole world (in a big uruli) that we would smash a banana into and savor with our hands from the sadhya leaf. My father being an NRI would miss most Onams but my uncles made up for his absence showering me and my sister with onakodies and other gifts.
I grew up in Trivandrum at a time when it still retained the charms of a small town despite being the capital city. I loved watching the hustle and buzzle of Onam shopping in the Chalai bazaar from my school bus as it took me back home on the last day of school before the vacation started. Onam vacations saw a lot of the immigrant residents travelling back to their native places, but it also brought in folks who descended to the capital to partake in the “Onam vaaraakhosham”. Kerala Tourism’s weeklong Onam celebrations were an integral part of my childhood. There were arts and craft fairs in the Putharikandam maithanam, and if we were lucky, the circus would come to town as well. Trees and government buildings from East Fort to Kowdiar Square would be lit up for a fortnight. I’d eagerly wait for that special evening my uncle would announce that he was going to take all of us kids to watch it – jam packed into the back of his old Ambassador, we had such fun enjoying the illuminations and festivities on both sides of the road. If we were lucky, he’d make a stop at the Kanakakunnu Palace and get us cotton candy and vanilla ice cream – special treats when we were growing up. The memories are so etched in my mind, it even brings back the scent of freshly mowed grass in the palace grounds where we would run around and play games. Uncle would then take us all to watch an Onam release movie – “My Dear Kuttichaathan” was one such unforgettable Onam release.
Trivandrum Onam celebrations culminated with a grand parade (khoshayaathra) complete with colorful floats, dancers, marching bands, roller skaters, and the Mounted Police unit of the Kerala Police. There were years I participated in the parade as part of my school’s marching band, and one year I particularly remember marching fully drenched as it rained at the start of the parade.
Growing up in the United States, I know my son Rohan has a completely different Onam experience, primarily around Malayalee association Onam celebrations and getting together with friends for Onam sadhyas. In the land of plenty, vanilla ice cream cups and cotton candy are no more desirable than pancakes or waffles. I am happy to keep it that way as I am a firm believer that your Onam experiences should be representative of your background and not artificially created to match with the stereotypes. To each, their own.
Onam is often described as a celebration of a glorious past. That is precisely what it is to me, a reminder of a childhood full of joy, love, family get-togethers, and the simple pleasures of life. Wishing you all a very happy Onam!
പൊലിഞ്ഞുപോയ സർഗ്ഗവാസനകൾ
Unnikrishnan Nair
സുഹൃത്തേ, ഓണത്തിന് കുറച്ചെന്തെങ്കിലും Newsletter നു വേണ്ടി എഴുതാമോ എന്നുചോദിച്ചപ്പോൾ, സാധിച്ചില്ല എന്നൊറ്റവാക്കിൽ പറഞ്ഞാൽ അതു താങ്കൾക്ക് വിഷമമാകുമോ എന്നുവിചാരിച്ചു…
താങ്കളുടെ മനോമുകരത്തിൽ തെളിഞ്ഞപോലെ ഞാനൊരു നല്ല കലാ സാഹിത്യ അഭിരുചിയുള്ള വ്യക്തിയൊന്നുമല്ല എന്നറിയിക്കട്ടെ. സ്കൂൾ കോളേജ് കാലഘട്ടത്തിൽ എന്തൊക്കെയോ കുത്തികുറിച്ചിരുന്നു, കൂടാതെ നാടകം/സ്കിറ്റ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കുറച്ചു കസർത്തു കാണിച്ചു എന്നൊഴിച്ചാൽ, വെറും നാട്ടുമ്പുത്തു കാരനായ പച്ചയായ മനുഷ്യൻ. മാത്രമല്ല കലാലയ ജീവിതം അവസാനിച്ചപ്പോൾ അവയെല്ലാം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരുപക്ഷെ സഹപാഠികളുടെ ആദരവിനുവേണ്ടിയോ അതോ ഗുരുക്കൻമാരുടെ പ്രശംസ നേടാനുള്ള ചടുലവും സ്വാർഥവുമായ ആഗ്രഹംകൊണ്ടായിരുന്നോ അതെല്ലാം ചെയ്തത് എന്നോർമ്മയില്ല. ചെറുപ്പത്തിന്റെ വിവേകമില്ലായ്മയായേ ഇപ്പോൾ അതിനെ കാണുന്നുള്ളൂ.
സുന്ദരമായ കലാലയ ജീവിതം കഴിഞ്ഞു ജീവിത യാഥാർഥ്യങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിച്ചു മുന്നോട്ടുള്ള പ്രയാണത്തിൽ കലയും സാഹിത്യവും കൂടെ കൊണ്ടുപോകാൻ സാധിക്കില്ലെന്നുള്ള യാഥാർഥ്യം നേരത്തേ മനസിലാക്കിയിരുന്നു.
ജീവിതത്തിന്റ സായം സന്ധ്യയിലെത്തിനിൽക്കുന്ന ഈ അവസരത്തിൽ ഒന്നു തിഞ്ഞുനോക്കിയാൽ, അന്ന് കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന സർഗ്ഗവാസനകളൊക്കയും തുരുമ്പിച്ചുപോയി എന്നുപറഞ്ഞാൽ അതിശയോക്തിയാകില്ല. സത്യംപറഞ്ഞാൽ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നത് നഷ്ടപ്പെടുകയും, എന്തിനുവേണ്ടി ഓടിയിരുന്നുവോ അതു നേടിയതുമില്ല എന്ന യാഥാർഥ്യവും മനസിലായി. എങ്കിലും അല്ലലുമലച്ചിലും ഇല്ലാതെ ഇവിടെവരെയെത്തിച്ച ജഗദീശ്വരനോട് നന്ദി പറയാൻ മാത്രമേ ഈ അവസരത്തിൽ മനസുവരുന്നൊള്ളു.
ഓണാശംസകൾ…
Kids corner
The adventures of Smack-in-Cheese : Part 2
Hello my mysterious friends once again! If you still remember, my name is smack-n-cheese and my friends are nap-n-cheese and snack-n-cheese.
This is our Quick Recap:
I got really hungry because snack-n-cheese ate everything in the house including the table and the fridge. Nap-n-cheese for some reason woke up really really quick jumping on me while I was trying to sleep. He told, it was ‘getting eaten day’ and he said he will jump on me until I become a red-hot-pepper.
Now let us start the story
Snack-n-cheese said, luckily it is Christmas and I ate all the Christmas presents except for this black and white shovel which your great great great great great grandpa gave and which your grandpa found in the garage near your house. He says it is used to dig mystical things but I don’t believe him. He says, it will turn golden if it finds something mystical.
I said, great!! Now I can dig for mystical food, maybe it has a mystical flavor.
Smack-n-cheese goes to the back garden and digs and digs and digs until the shovel turns golden. He finds a golden and green hot dog box with a dragon sign on it. He opened it and found a Hot Dog with the best Hot dog bun ever made and it came with ketchup and mustard. Smack-n-cheese said, this the best breakfast I have ever seen.
Snack-n-cheese sees the Hot Dog and tries to grab it from the box but a golden and yellow force field activated and Snack-n-Cheese bounced off and fell ten feet away. Then nap-n-cheese saw it and said, maybe to take the Hot Dog you have to sleep well. Nap-nCheese tried to grab the Hot Dog also but the force field activated again and he bounced off 15 feet away.
Smack-n-cheese said, I think you have to be the person who dug the Hot Dog out of the ground to take it. When Smack-n-cheese grabbed the Hot Dog, his hands went right through the force field and was able to grab the Hot Dog. When he ate it, Hot Dog’s rained from the sky and everyone had the best breakfast ever. The End!
P.S. The mystical box came from China and that is why it had a Dragon Sign
Drawing
Meals on Wheels volunteers
August 23, 2020: Saira Nawaz, Razvi Razack Completed Rt 1801
August 9, 2020: Joseph Abraham, Nancy Joseph, Joshua Abraham, Rachael Abraham Completed Rt 1600
Huge Thanks to the volunteers!
*** Note from EC Team ***
Dear COMA Families,
With extreme happiness ,we would like to convey our big thank you to all who joined us to kick start our Onam in Columbus .We really appreciate the effort and hard work you put to make this event a grand success. Everyone extended their helping hand in one way or other and showed their true camaraderie and spirit.
A big shout out to all participants and their technical teams for putting together a digital frenzy ONAM!!!! We are thankful to our “Maveli thampuran” for putting an effort to show up in Columbus in the middle of this pandemic.
Let’s keep our community vibrant and active as always!!
Regards
EC 2020.